نور و رنگ از جمله عوامل تأثیرگذار بر شرایط روحی و روانی ما هستند که در طراحی و معماری داخلی باید به آنها توجه ویژهای داشته باشیم. افراد در محیطهای کمنور و تاریک احساس خفگی و کسالت دارند. محیطهای درمانی باید تداعیگر سلامت جسمانی و حال روحی خوب باشند. به همین دلیل در این مقاله به اهمیت نورپردازی در طراحی داخلی کلینیک میپردازیم. نکات مهمی هم در باب چگونگی نورپردازی کلینیک ارائه شده است.
بهبود بینایی بیماران و کادر درمان
اولین شرط دیدن اجسام، عبور نور از آنها است. در محیطهای درمانی این امر اهمیت ویژهای پیدا میکند. همچنین باید در نظر بگیریم که با افزایش سن بینایی افراد کاهش مییابد. بنابراین با یک نورپردازی مناسب در فرآیند طراحی داخلی مطب باید شرایط دید مطلوب را برای افراد فراهم کنیم. بیماران مبتلا به زوال عقل و آلزایمر نیز از لحاظ ذهنی دچار مشکلات خاص بوده و معمولاً با اختلالات بینایی نیز دست و پنجه نرم میکنند. این مشکلات میتواند به اضطراب آنها در شرایط بیماری دامن بزند. بنابراین لازم است با در نظر گرفتن کاربری کلینیک و مراجعین به آن نوع خاصی از نورپردازی را لحاظ کنیم که تمام افراد در آسایش باشند.
ایجاد جذابیت بصری
یک محیط با نورپردازی مناسب برای همهی افراد زیبا و دعوتگرا به نظر میرسد. کارمندان و مراجعین به کلینیک هر دو باید از آرامشی نسبی در محیط درمانی بهرهمند باشند و یکی از عواملی که باعث برقراری این آرامش میشود، نورپردازی اصولی است. با استفاده از انواع تجهیزات و روشهای نورپردازی مناسب سبک دکوراسیون داخلی کلینیک میتوانیم شرایط خوبی را برای تمام افراد حاضر در کلینیک فراهم کنیم. نورپردازی به روشهای زیر انجام میشود:
• لوستر و چراغهای آویز که برای اتاق انتظار مناسب هستند و به آنها حس دنجی فضای خانه را میبخشند.
• نورپردازی مخفی برای راهروها و اتاقهای درمان بهترین گزینه است.
• نوارهای الایدی دیواری که بیشتر جنبهی دکوراتیو داشته و برای طراحی میز پذیرش نیز کاربرد دارند.